| sadowod.com | vivaspb.com |

Τα κράτη της ΕΕ παράνομα εμπορεύονται στρατιωτικό εξοπλισμό με τη Ρωσία

. ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ

WeaponTrade

Τα κράτη της ΕΕ συνεχίζουν τις συναλλαγές στρατιωτικού εξοπλισμού με τη Ρωσία, η οποία  κατέλαβε την Κριμαία και το  Ντονμπάς, και σκότωσε χιλιάδες Ουκρανούς.

Η Ρωσία εφοδιάζει τη Συρία με ιταλικά τεθωρακισμένα οχήματα. Το γνωρίζει η ιταλική κυβέρνηση; Και αν γνωρίζει η ιταλική κυβέρνηση ότι αυτές οι συναλλαγές άμεσα παραβιάζουν τις κυρώσεις της ΕΕ κατά της χώρας-εισβολέα και τον Κώδικα συμπεριφοράς της ΕΕ για τις εξαγωγές όπλων; Επιπλέον, η Ιταλία δίνει κακό παράδειγμα σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ. Η Ουγγαρία και η Ελλάδα επίσης καταβάλουν προσπάθειες για την αποκατάσταση των στρατιωτικό-βιομηχανικών επαφών με το Κρεμλίνο.

Η πώληση στη Ρωσία εκατοντάδων τεθωρακισμένων οχημάτων Iveco LMV "Lince" μπορεί να εξηγήσει γιατί, στην πραγματικότητα, στην Ιταλία ακούγονται συνέχεια φωνές για την αναγκαιότητα κατάργησης των κυρώσεων κατά της Ρωσίας.  Αποδεικνύεται ότι η Ιταλία, παρά την άμεση απαγόρευση πώλησης όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού στη Ρωσία, συνεχίζει με επιτυχία να εφοδιάζει το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας με τεθωρακισμένα οχήματα προηγμένης τεχνολογίας.

Η Συμφωνία για την αγορά των 350 ιταλικών τεθωρακισμένων οχημάτων της προηγμένης  τεχνολογίας Iveco LMV "Lince" υπεγράφη μεταξύ της Ρωσίας και της Ιταλίας το 2011. 10 οχήματα παραδόθηκαν στη Ρωσία στην τελική τους μορφή και  τα υπόλοιπα οχήματα της παραγγελίας άρχισαν να συναρμολογούνται από ιταλικά εξαρτήματα στην εταιρία «172ο Κεντρικό εργοστάσιο επισκευής οχημάτων» της πόλης Βορόνεζ και στην εταιρία «Ρεμντίζελ» της πόλης Νάμπερεζνι Τσελνί. Μετά την ένοπλη επίθεση της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας και την εφαρμογή των κυρώσεων από την ΕΕ, τα κράτη-μέλη διέκοψαν τις επαφές τους με την Μόσχα στον αμυντικό και στρατιωτικό-βιομηχανικό τομέα. Η Γαλλία αρνήθηκε να εκτελέσει σύμβαση πώλησης στη Ρωσία πλοίων "Mistral" ύψους δισεκατομμυρίου, η Γερμανία σταμάτησε την κατασκευή στρατιωτικών κέντρων κατάρτισης στη Ρωσία, ύψους περίπου 350 εκατομμυρίων ευρώ. Μια σειρά χωρών της ΕΕ επίσης ανακοίνωσαν τη διακοπή των αμυντικών συμβάσεων με τη Ρωσία.

Και ξαφνικά αποκαλύπτεται ότι η Ιταλία συνεχίζει το εμπόριο με τη χώρα-εισβολέα. Παραβιάζοντας τις κυρώσεις της ΕΕ και το πιο σημαντικό, τον Κώδικα συμπεριφοράς της ΕΕ στον τομέα εξαγωγών όπλων, ο οποίος κατηγορηματικά απαγορεύει πώληση όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού σε χώρα που συμμετέχει σε ένοπλη σύγκρουση.  Οι πληροφορίες των εγγράφων που συνοδεύουν την υλοποίηση της ρωσο-ιταλικής συμφωνίας πώλησης των Iveco LMV "Lince" αποδεικνύουν ότι αυτές οι εργασίες δε σταμάτησαν ούτε για μια στιγμή. Ειδικά, κατά τη διάρκεια του 2014 από την Ιταλία στη Ρωσία εισάχθηκαν 81 κιτ αυτοκινήτων (Iveco LMV "Lince"), και 93 το 2015. Συνολικά, το επιβεβαιωμένο πρόγραμμα παραγωγής για το 2015-2016 προβλέπει παραγωγή 356 ιταλικών τεθωρακισμένων στη Ρωσία. Είναι ενδιαφέρον ότι τελικός παραλήπτης όλων των οχημάτων που παράγονται το 2015-2016 είναι το στρατόπεδο 48670 στην πόλη Κάμενσκ Σάχτινσκύ της περιοχής του Ροστόφ (91η Κεντρική βάση εφεδρείας αυτοκινούμενων μηχανημάτων) (στα σύνορα με την Ουκρανία – σημείωση του μεταφρ.). Μάλλον για να τα μεταφέρουν άμεσα στα ρώσικα στρατεύματα στον κατειλημμένο από αυτά Ντονμπάς. Επιπλέον, τα Iveco LMV "Lince" ήδη παρατηρήθηκαν και στη ρώσικη αποστολή στη Συρία και στα κυβερνητικά στρατεύματα της Συρίας. Καμία αντίρρηση από την πλευρά της ιταλικής κυβέρνησης δεν ακούστηκε εναντίον της Ρώσικης Ομοσπονδίας, η οποία εφοδιάζει με τα ιταλικά τεθωρακισμένα το τυραννικό καθεστώς του Άσαντ.

Άλλο ένα παράδειγμα της κυνικής συμπεριφοράς των Ευρωπαίων, είναι η αναφορά του ρωσικού τύπου για την πρόθεση του Υπουργείου Άμυνας της Ουγγαρίας να αγοράσει από τη Ρωσία περίπου 30 ελικόπτερα πολλαπλών χρήσεων Mi-8/17. Όπως επισημαίνεται, το θέμα αυτό θα συζητηθεί κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων στο ανώτατο επίπεδο στις 17 Φεβρουαρίου του 2016 κατά την επίσκεψη του Πρωθυπουργού της Ουγγαρίας, Viktor Orban στη Μόσχα. Το ύψος της συμφωνίας εκτιμάται ότι θα φτάσει στα 400 εκατομμύρια δολάρια.

Τι αναγκάζει  τη Βουδαπέστη να ρισκάρει, αγοράζοντας στρατιωτικό εξοπλισμό από τη Ρωσία παρά τις κυρώσεις της ΕΕ; Υπάρχουν αντικειμενικά και υποκειμενικά αίτια. Για παράδειγμα, κανείς δεν αμφιβάλει ότι ο στρατός της Ουγγαρίας έχει ανάγκη από ελικόπτερα, επειδή αυτή τη στιγμή δε διαθέτει ούτε μια πτέρυγα μάχης. Καμία. Για αυτό το λόγο η Ουγγαρία δεν εκπληρώνει της υποχρεώσεις της για τη δημιουργία μιας πτέρυγας μάχης για της ανάγκες του ΝΑΤΟ και συνεχώς δέχεται επικρίσεις για αυτό στα πλαίσια της συμμαχίας. Επίσης, αναμφίβολα η απουσία των ελικοπτέρων πολλαπλών χρήσεων εμποδίζει την περαιτέρω ανάπτυξη των Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων των Ένοπλων Δυνάμεων της Ουγγαρίας, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση δηλώνει την προτεραιότητα  σε αυτό το τομέα των Ένοπλων Δυνάμεων της χώρας.

Ωστόσο, η κυβέρνηση της Ουγγαρίας ήδη κατάφερε να δείξει την ασυνέπειά της στην υλοποίηση του προγράμματος ελικοπτέρων, τραβώντας από τη μύτη τόσο τους Αμερικάνους, όσο και τους Ευρωπαίους παραγωγούς. Μέχρι τα μέσα του 2015, η κυβέρνηση της Ουγγαρίας ανακοίνωσε ρητά την αγορά νέων ελικοπτέρων αξίας περίπου 600 εκατομμυρίων δολαρίων και ονόμασε δύο εταιρείες φαβορί: Augusta Westland και Sikorsky. Όμως στα μέσα του 2015, η κυβέρνηση απότομα ακύρωσε τα σχέδια για την αγορά νέων ελικοπτέρων λόγω της έλλειψης κονδυλίων. Αυτό δεν άρεσε καθόλου στους δυτικούς εταίρους της Ουγγαρίας.

Ένα άλλο θέμα που πιέζει την κυβέρνηση της Ουγγαρίας: η Ρωσία είναι εξαιρετικά ενοχλημένη από την ασυνέπεια της ουγγρικής κυβέρνησης λόγω των προβλημάτων στην υλοποίηση του σχεδίου για την κατασκευή του πυρηνικού σταθμού ηλεκτροπαραγωγής στην Ουγγαρία. Παρά το γεγονός ότι ο V. Orban ήδη πήρε ένα μέρος της ρωσικής χρηματοδότησης που προοριζόταν για το έργο και εγγυήθηκε προσωπικά στον Πούτιν για την ομαλή υλοποίηση του έργου, η ΕΕ υποστηρίζει τώρα ότι η σύμβαση είναι αντίθετη με τη νομοθεσία της ΕΕ και μπλοκάρει την εφαρμογή της.

Ως αποτέλεσμα, ο V.Orban έχει προβλήματα και με το ΝΑΤΟ και με την ΕΕ και με τη Ρωσία. Αν και, φυσικά, την πραγματική απειλή την αισθάνεται από τον Πούτιν, ο οποίος έχει για τον V.Orban δυσφημιστικές πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένων των επιχειρηματικών συμφερόντων του στενού κύκλου συνεργατών του Orban στη Ρωσία και μπορεί εύκολα να κολλήσει τον Πρωθυπουργό της Ουγγαρίας στον τοίχο.
Επιπλέον, η ημερομηνία της 17ης Φεβρουαρίου δεν επιλέχθηκε τυχαία. Ακριβώς πριν από ένα χρόνο 17 Φεβρουαρίου 2015, ο Πούτιν με μεγάλες τιμές υπέγραφε στη Βουδαπέστη τις συμφωνίες με τον V.Orban. Θυμηθείτε πως ο Πούτιν χαμογελούσε και έλεγε για τους  «αγρότες του Ντόνετσκ», τους οποίους δεν κατάφερε να νικήσει ο ουκρανικός στρατός στο Debal'tsevo. Ήταν ακριβώς στη Βουδαπέστη. Ο Orban χαμογελούσε επίσης, αν και κατά πάσα πιθανότητα γνώριζε ότι εκείνη ακριβώς στιγμή χύνεται αίμα των εκατοντάδων Ουκρανών στρατιωτών. Και τώρα η ημέρα της αποπληρωμής έχει έρθει. Ο Πούτιν στην ουσία καλεί τον Ούγγρο πρωθυπουργό στο χαλί για να τον επιπλήξει για την αποτυχία της πυρηνικής σύμβασης και να τον εκβιάσει πάλι με τα στοιχεία που κατέχει.

Μεταξύ άλλων, ο Ρώσος πρόεδρος, με τον τρόπο του ήδη άφησε να εννοηθεί για τα πιθανά προβλήματα που περιμένουν τον Orban στο μέλλον, επειδή έχει  δημοσιεύσει την πληροφορία για την επίσκεψη της αποστολής της Ουγγαρίας στη Μόσχα μέσω του Τύπου της αντιπολίτευσης. Είναι σήμα στον Ούγγρο εταίρο ότι το Κρεμλίνο μπορεί να δώσει χρήματα όχι μόνο στο κυβερνών κόμμα, αλλά και στην αντιπολίτευση.            
Ακριβώς για αυτόν τον λόγο ο Orban προσπαθεί να αποδείξει στον Πούτιν την εύνοιά του. Η αγορά των ελικοπτέρων μπορεί να είναι μια καλή λύση, επειδή το αλισβερίσι των ελικοπτέρων έχει σημαντικό πολιτικό υπονοούμενο, κάτι το οποίο εκτιμάται ιδιαίτερα από τον Πούτιν.

Δεν αποκλείεται στην πραγματικότητα η πρόταση για την αγορά των ελικοπτέρων, την οποία κατά πάσα πιθανότητα και πάλι θα μπλοκάρει η ΕΕ να είναι άλλη μια προσπάθεια του Orban να κερδίσει χρόνο. Αν οι σημερινές τάσεις της οικονομικής κατάστασης στη Ρωσία παραμείνουν και οι ελπίδες της πλειοψηφίας των πολιτισμένων χωρών πραγματοποιηθούν και το καθεστώς του Πούτιν καταρρεύσει, τότε ο Orban θα έχει την ευκαιρία να βγει στεγνός από το νερό χωρίς να τηρήσει της υποχρεώσεις του στο Κρεμλίνο και αποφεύγοντας τις κυρώσεις από την ΕΕ.

Από την πλευρά του, ο Πούτιν θα προσπαθήσει να «πιάσει» τον Πρωθυπουργό της Ουγγαρίας σε άλλο ένα γάντζο και να τον αναγκάσει να υπογράψει τη συμφωνία με τα ελικόπτερα. Αν η Ουγγαρία πραγματικά αγοράσει τα ρώσικα ελικόπτερα, θα είναι επιτυχία για το Κρεμλίνο, τόσο σε πολιτικό (άρση των κυρώσεων της ΕΕ και επίδειξη του «business as usual» με τις ευρωπαϊκές χώρες, παρά την κατάληψη των εδαφών στην Ουκρανία) όσο και στο οικονομικό επίπεδο. Η Ουγγαρία δεν έχει λεφτά για την αγορά των ελικοπτέρων και δεν προβλέπεται να αποκτήσει. Η Ρωσία μπορεί να χορηγήσει στον Orban δάνειο για αγορά των ρωσικών ελικοπτέρων και να τον τραβήξει σε άλλη μια οικονομική παγίδα. Εννοείται ότι η ρωσική προπαγάνδα θα επισπεύσει να δηλώσει την επιδείνωση της «διάβρωσης  της Ατλαντικής αλληλεγγύης» και την «ενίσχυση των συμμαχικών σχέσεων μεταξύ της Ρωσίας και της Ουγγαρίας», κάτι το οποίο αποτελεί το στρατηγικό στόχο του Πούτιν.

Και τέλος, ένα ακόμη παράδειγμα το πώς οι Ευρωπαίοι προσπαθούν να λύσουν την ουκρανο-ρωσική ένοπλη σύγκρουση και «να αναγκάσουν τον εισβολέα να τηρήσει το διεθνές δίκαιο». Στα μέσα του Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους, το Ελληνικό Κοινοβούλιο επικύρωσε τη συμφωνία με τη Ρωσία σχετικά με την προμήθεια του στρατιωτικού εξοπλισμού. Το έγγραφο είναι εννοιολογικό και ορίζει όλο το αναγκαίο νομικό πλαίσιο για τη προμήθεια των ρωσικών στρατιωτικών συστημάτων στην Ελλάδα. Να προσθέσουμε ότι η Ελλάδα πρόλαβε να οπλιστεί με ρωσικά πλοία και συστήματα αεράμυνας S-300. Φαίνεται ότι οι Έλληνες θέλουν να αγοράσουν περισσότερα ρωσικά όπλα. Και ίσως, ακριβώς όπως και οι Ούγγροι, με τα λεφτά του Πούτιν.      

Η ερώτηση είναι πόσο αίμα πρέπει ακόμα να χυθεί, πόσες διεθνείς συμφωνίες να αγνοηθούν, πόσες ανθρώπινες ζωές να καταστραφούν από τους εισβολείς του Κρεμλίνου, για να συνειδητοποιήσουν οι Ευρωπαίοι ότι το «business as usual» με τη Ρωσία είναι δοσοληψία  με τους θύτες, τους κατακτητές και τους δολοφόνους. Μήπως στην Αθήνα, στη Ρώμη και στη Βουδαπέστη πιστεύουν ότι τα αιματοβαμμένα δάχτυλα του Κρεμλίνου δεν θα τους φτάσουν;

 

Μετάφραση: Γαλήνη Μασλιούκ

Πηγή: IAC